11°C
Σε υψόμετρο 550-650 περίπου μέτρων, σε ένα οροπέδιο ανάμεσα σε κατάφυτες πλαγιές, ανέβηκαν τον 4ο αιώνα π.Χ. οι Κασσωπαίοι για να οικοδομήσουν την πρωτεύουσά τους. Οι λόγοι που τους οδήγησαν εδώ δεν ήταν η δροσιά, μόνο, ούτε η ανεμπόδιστη θέα προς τη θάλασσα. Ήταν κυρίως η φυσικά οχυρή θέση που τους πρόσφερε ασφάλεια και έλεγχο του χερσαίου δρόμου βορρά-νότου κι εκείνου που ένωνε την ενδοχώρα με τα παράλια.
Την πρωτεύουσά τους, οι Κασσωπαίοι, την ήθελαν προηγμένη, από κάθε άποψη, για να εξασφαλίζουν όχι μόνο το ζην αλλά το ευ ζην. Γεωμετρική τάξη χαρακτήριζε τα οικοδομικά τετράγωνα των κατοικιών τους. Σε περίοπτη θέση τοποθέτησαν την αγορά τους, με όλα της τα δημόσια κτίρια. Στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. έφτιαξαν και ένα μεγάλο Θέατρο, για να παρακολουθούν θεατρικές παραστάσεις αλλά και για να συζητούν ζητήματα πολιτικά.
Το Θέατρο της Κασσώπης χτίστηκε στις υπώρειες του ψηλότερου λόφου της πόλης, κάτω από τη ΒΔ ακρόπολη. Η επιλογή του προσανατολισμού δεν ήταν τυχαία. Οι θεατές θα απολάμβαναν εκτός από τα δημιουργήματα των ποιητών και πανοραμική θέα, προς τον Αμβρακικό Κόλπο, το Ιόνιο Πέλαγος, το νησί της Λευκάδας.
Ακολουθώντας τις επιταγές της ιστορίας, το Θέατρο εγκαταλείφθηκε στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ., μαζί με όλη την πόλη, όταν οι κάτοικοί της εξαναγκάστηκαν να μετοικήσουν στη νεοϊδρυθείσα Νικόπολη. Στους επόμενους αιώνες την Κασσώπη, ερειπωμένη πια, την επισκέπτονταν μόνο φιλοπερίεργοι περιηγητές. Το Θέατρό της, ολοένα και πιο ταλαιπωρημένο, σχεδόν δεν ξεχώριζε από το χώμα. Οι αρχές του 21ου αιώνα, όμως, εγκαινίασαν μία νέα εποχή για το μνημείο. Τα έργα ανάδειξης, που βρίσκονται σε εξέλιξη, θα αποκαταστήσουν αφενός την όψη του και αφετέρου θα πλουτίσουν τις γνώσεις μας για την ιστορία του και την αρχιτεκτονική του. Το μέλλον για το Θέατρο της Κασσώπης προβλέπεται φωτεινό.
«Το θέατρο στην αρχαιότητα δεν ήταν απλά θέαμα. Ήταν ανάταση
και κάθαρση, ίαση, σωματική και ψυχική.
Συχνά τα αρχαία ελληνικά θέατρα είναι χτισμένα εκεί όπου η φύση
έχει δώσει τον καλύτερο εαυτό της, για να αγκαλιάσει λες,
και να συμβάλλει, στους σκοπούς τους.
Το Θέατρο της Κασσώπης, με τους ορίζοντες που ανοίγει
προς τη ζωογόνο θάλασσα, είναι ίσως το ιδανικό παράδειγμα.»